|
De ole Trumpet
In´n Krog övern Utschank anne Wand,
wo Pokale un Kröge to bekiecken,
hängt een Trumpet so blitzeblank,
tüügt vun vergohne Tieten!
Harr väle Johr angäm dan Ton,
to´n Danzen un Marschiern,
hüng nu to Roh, in ehr Penschonn,
ward bruckt nich mehr ton Fiern!
De Musikant, de jüm harr spält,
woll över veerdig Johr;
sick recht un slecht dörchs Läven quält,
em füli de Avscheed swor!
He dä dan helln Klang noch hörn,
vun sien Trumpet mit lichte Delln,
se harr´n goldnet Mundstück vörn,
kunn manniget vertelln!
As kind harr he vun´n Wihenachtsmann,
een lütt Trumpet schenkt krägen,
dä dormit tuuten dan un wan,
de Musik luut to plägen!
Irst löre wörr dat Blosen lihrt,
uné groode Trumpet no Takt un Noten,
mit´n Rad ton Musikmoken föhrt,
in Schüün und Sool un inne Schooten!
Upspält ton Danzen väle Mol,
ton Ball bi groode Feste,
bröch bannig Stimmung in´n Sool,
de Blosmusik wörr´t beste.
Un morns dorno, dat Rad wörr schoben,
dat wörrn de Seborger “Swatten Raben”!
Musik mök Adolf Behrens ok drall,
inne Werkskapell bi Rheinmetall!
De Trumpet bi “Spiller” anne Wand,
nu lies, se spält nich mehr,
tofräden seggt de Musikant:
“Is recht, so hört hierher!
In´t Hus, wo se luut orre sacht,
bi Blosmusik dan Ton angäm,
het lustig spält so mannige Nacht,
wo is de Tiet bloos bläm?”
Hinnerk Voigts
|
|
|
Över de Seborger Muskanten
gifft dat een olen Riemel:
“Oberin deuht de Fidel strieken,
sien Söhn up´t Klavier de Finger smieten,
Möhlen August spält de Klarinett
un Adolf Behrens de Trumpet,
un dat de Kapell heel un deel is,
holt Backebarg den Baß goot wist!”
|
|
